Vol liefde en met een glimlach, kunnen we alleen maar terug kijken, naar onze lieve, dappere, doortastende, integere, pure en vooral allerliefste Janette Kruit….
Drijvende kracht achter Dierenkliniek Bakel
Drijvende kracht achter Signi zoekhonden
Ridder in de orde van Oranje-Nassau

Het laatste woord: “Ik verlies toch”

De plek waar ik al zo vaak langs ben gelopen, een plek waar ik hoopte nooit naar binnen te hoeven, maar voor een heel uitzonderlijk verzoek maandagmiddag naar toe ging. Hospice De Populier in Bakel waar Janette Kruit van Dierenkliniek Bakel sinds vorige week donderdag verblijft.

Door Francis van Gils.

Janette maakt het me makkelijker dan ik had gedacht. Het werd een heel open gesprek over een agressieve tumor bij haar nier, het kansloze gevecht tegen kanker en de dood. “Het gaat nu zo snel dat ik alleen nog maar kan kiezen of ik vóór of na het weekend dood wil.” De euthanasie is geregeld en de crematie. “De rest mag Esther doen, zij moet ermee verder.”
Wat haar het moeilijkste leek was de praktijk achter te laten, maar na de laatste operatie, ruim 10 weken geleden, waar ze Esther assisteerde, besloot ze resoluut te stoppen en naar huis te gaan. “Het was op, ik kon niet meer”.

“Ik heb een mooi, rijk leven gehad”, en er valt een korte stilte.
Ik denk dat beide dames niet half weten hoe ze op handen gedragen worden in Bakel, Milheeze en De Rips. Hun inzet voor SIGNI Zoekhonden is inmiddels wereldwijd bekend. Vorige jaar oktober werden ze beiden benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Haar ogen stralen als ze erover vertelt, over lastige vermissingen waar ook dreiging heerste. Janette besloot dan om niet te gaan om niet in een onderwereld terecht te komen.
Het meest trots is ze op hun Dierenkliniek in Bakel, die ze 12 jaar geleden met Esther startte. Ze werden vrij snel geaccepteerd in Bakel en Janette is daar iedereen heel dankbaar voor. “Onze klanten zijn heel nuchter, no nonsens en gezellig”, “wat moet, moet gewoon, alles voor de dieren”.
Een nuchtere, stoere vrouw, die nog steeds de touwtjes in handen wil hebben, moet het aardse los gaan laten.
Ze zal enorm gemist worden, door haar Esther, familie, haar klanten en mensen van SIGNI.
Haar laatste woorden voor U:
“Tis wat het is, het is oppeldepop”