Aanvullende diergeneeskunde

Chiropractie bij honden, katten, cavia’s en konijnen

Dierenarts Esther van Neerbos, heeft na een intensieve opleiding, het certificaat Chiropractie behaald. Deze extra opleiding is een waardevolle aanvulling binnen de huidige diergeneeskunde. Daar waar de reguliere diergeneeskunde ophoudt, kan chiropractie een oplossing geven. Gedurende de opleiding chiropractie, wordt geleerd, om vastzittende gewrichten (waaronder ook de gewrichten van de ruggenwervels), weer los te maken. Vastzittende gewrichten geven druk op de aangrenzende zenuwen, waar weer veel problemen uit voortvloeien. Dit kan zijn in de vorm van allerlei bewegingsproblemen, maar ook heeft het invloed op alle organen en andere lichaamsfuncties.

Meestal zijn bewegingsbeperkingen niet zichtbaar op röntgenfoto’s of scans, waardoor ze in de regel niet worden opgemerkt door reguliere dierenartsen of orthopeden. In de reguliere diergeneeskunde wordt bovendien alleen gekeken naar de beweeglijkheid van de rug of nek als geheel, terwijl een chiropractor er specifiek op getraind is om ook zeer plaatselijke en zeer subtiele bewegingsbeperkingen op te sporen en op te heffen. Chiropractie leent zich dan ook uitstekend als aanvulling op de reguliere diergeneeskunde.

Met behulp van chiropractie kunnen honden en katten regelmatig ontzettend opknappen, met als gevolg een blijer dier, die weer veel meer kan. Tevens kan een vermindering van medicijngebruik het gevolg zijn.

Chiropractie is geen “bottenkraken” zoals veel gedacht wordt. Het is een veilige manier van behandelen en is niet of nauwelijks belastend voor het dier. Integendeel, het wordt door het dier ook vaak als prettig ervaren! Het werkt door middel van hele subtiele ‘duwtjes/stootjes’ met een hoge snelheid, op specifieke plekken en in een specifieke richting, “adjustments” genaamd. Door deze adjustments (er is helaas nog geen goede Nederlandse term voor gevonden) worden verkrampingen in de kleine rugspiertjes opgeheven, waardoor de normale beweeglijkheid van gewrichten hersteld wordt.

Wanneer kan chiropractie mogelijk uitkomst bieden?

Honden:

• Bij acute aandoeningen van het bewegingsstelsel ( bv een verrekking, hernia, kneuzing)
• Bij chronische problemen van het bewegingsstelsel (bv spondylose van rug en hals, Lumbosacraal instabiliteit )
• Bij HD, ED, schouderproblemen, kruisbandlaesies, artrose aan de kleine gewrichtjes van bij voorbeeld de tenen of artrose aan grotere gewrichten.
• Krachtverlies van de achterhand bij (vooral) honden op leeftijd.
• Als preventieve zorg om uw dier fit te houden, bv bij sporthonden voor een beter prestatievermogen
• Om oudere dieren fitter te laten voelen door een betere mobiliteit
• Bij onverklaarbare kreupelheden ofwel kreupelheden waarvoor geen oorzaak gevonden is tijdens het gewone onderzoek
• Ook als er helemaal geen sprake is van kreupelheid, maar als uw hond zich, geleidelijk aan, of plotseling, is gaan gedragen als een oude hond. Terwijl dat qua leeftijd en conditie nog niet direct te verwachten is
• Als uw hond zich niet meer lekker volop kan uitschudden (dit kan komen door een pijnlijke nek of rug)
• Als uw hond spontaan een pijnuiting geeft bij bepaalde bewegingen
• Bij zogenaamde “herniaklachten”: pijn en/of sloffen van de ondervoeten (nagels schuren over de grond, omdat voeten niet goed opgetild worden tijdens het lopen)
• Als hulp bij revalidatie: als uw hond – om wat voor reden ook – een tijdlang kreupel gelopen heeft, wordt de rug verkeerd belast. Dit kan extra pijn veroorzaken. Chiropractie is dan ook een goede aanvulling na orthopedische ingrepen.
• Bij (oudere) honden met artrose (bv. heupdysplasie), waarbij ook bijna altijd secundair rugproblemen voorkomen. Chiropractie werkt dan niet genezend, maar door regelmatige behandeling ontwikkelt zal de artrose minder snel toenemen en wordt de kwaliteit van leven verbeterd
• Bij een abnormale zithouding (scheef op één bil, puppy-zit), wijst dit op bewegingsbeperkingen
• Als uw hond uitsluitend op een zijde wil liggen, kan dit komen door pijnlijkheden
• Als uw hond onverklaarbaar likt aan een bepaalde poot (likeczeem). Dit kan komen door tintelingen als gevolg van een beknelde zenuw
• Steeds terugkerende anaalklierproblemen
• Als aanvulling van de behandeling van incontinentie
• Aandoeningen die niet m.b.v ‘normale’ geneeskunde op te lossen zijn, kunnen veroorzaakt worden door minder goed werkende of overprikkelde zenuwen

Katten:

Als uw kat minder soepel, maar stijf of schokkerig beweegt, minder op meubels springt of kleinere sprongetjes maakt i.p.v. één grote sprong

• Als uw kat meer slaapt en minder speelt of jaagt
• Als uw kat zichzelf minder goed verzorgt (met een pijnlijke rug kan een kat zich niet goed meer wassen), waardoor de haren meer overeind gaan staan en vettig lijken
• Als uw kat minder vriendelijk is tegen kinderen of andere katten
• Als u kat overgevoelig is bij aanraken bij bijvoorbeeld aaien of borstelen
• Na vallen van grote hoogte of trauma na een aanrijding
• Bij braken of verminderde darmmotiliteit zonder aanwijsbare andere oorzaken
• Als aanvulling bij steeds terugkerende blaasproblemen

Preventie

Veel jonge honden en katten lopen ongemerkt blessures op, waarbij kleine spiertjes in de nek of rug verkrampt raken en gewrichten minder soepel worden, over het algemeen zonder dat de dieren dat laten merken. Deze verkrampte spiertjes zorgen voor een bewegingsbeperking, waardoor de souplesse van de rug minder wordt. Hierdoor kunnen weer makkelijker nieuwe blessures opgelopen worden. Wanneer hier niets aan gedaan wordt, kan dit op latere leeftijd leiden tot milde of ernstige pijnklachten. Dit omdat jarenlang andere delen van de rug overbelast zijn (compensatiegedrag) waardoor artrose of vergroeiingen in de rug kunnen ontstaan.
Het is daarom belangrijk om deze bewegingsbeperkingen in een zo vroeg mogelijk stadium op te sporen en op te heffen. Dan kunnen rug en nek ook op latere leeftijd soepel blijven bewegen.

Nabehandeling

Na afloop van een chiropractische behandeling, is het goed om het dier wat beweging te geven. Minimaal 10 minuten rustig wandelen wordt vaak aangeraden. Als een dier behandeld is kan door de manipulaties en het vrijkomen van toxinen het dier de volgende dag spierpijn hebben. De wervels en spieren moeten wennen aan de nieuwe situatie en het dier kan zelfs wat kreupeler lopen dan voor de behandeling.
Dit effect houdt meestal niet langer dan een dag of drie aan. Het is daarom wel verstandig om het dier de eerste dagen na de behandeling niet te zwaar te belasten, en gedoseerde, rustige beweging te geven. Denk aan aangelijnd uitlaten, niet wild spelen, geen zware wedstrijdtraining. Soms worden na een behandeling pijnstillers meegegeven.

Na de eerste behandeling wordt vaak afgesproken na twee weken weer op controle te komen. Oude patronen keren snel terug. Het dier wordt dan weer opnieuw behandeld. De volgende controle vindt vaak met een langere tussenperiode plaats (afhankelijk van de klacht). Bij oudere dieren en/of dieren met vergroeiingen is het vaak noodzakelijk met een periode van 3 tot 4 maanden terug te komen voor een “onderhoudsbehandeling”.